12. października przypada Międzynarodowy Dzień Hospicjów i Opieki Paliatywnej. Z tej okazji bardzo serdecznie dziękujemy, że dzięki Wam możemy wykonywać Naszą pracę najlepiej jak umiemy. I na tą okazję publikujemy wiersz Naszej utalentowanej Malgorzata Zurawska Hnatczuk:
Czasem trzeba dotknąć
Tego czego nie znamy
Żeby zrozumieć co tak naprawdę posiadamy
Nie narzekaj kiedy boli Cię głowa
Nie mów, że jest Ci źle, bo za oknem pada deszcz
Jeśli chcesz poznać smutku twarz
Chcesz wiedzieć, gdzie chowa się ból i strach
Tu jest to miejsce
Tu jest ten czas
Zamknięty świat w jednym pokoju
Na szerokości łóżka się mieści
I tylko za oknem w koronach drzew wiatr cicho szeleści
Tu serce ogarnia, a rozum się gubi
Tu serce prowadzi prosto do ludzi
Śmierć bawi się z nami w berka
Po korytarzu niesiona z wiatrem
Przemyka jej biała sukienka
Czasem zamykamy jej drzwi
A ona bramę już otwiera
I za każdym razem cichego człowieka zabiera
Jeśli chcesz nauczyć się ŻYĆ dzisiaj
Do nas do hospicjum przyjdź
Potrzymaj za rękę tchnień kilka
Poczytaj karty z książek na półkach
Daj poczuć zapach gorącej kawy
Zwykłe trzy słowa – tak zwana rozmowa
To zmienia dwa światy
Tu wolniej płynie czas
Choć listopad daje mocniej o sobie znać
Dziś mówisz DZIEŃ DOBRY
A jutra już nie ma
Więc zanim ocenisz
To co umysł nie może swoim zasięgiem
Przyjdź i przysiądź na chwilę
W tajemniczym miejscu obok Jezusa
Tam ciągle jest nadzieja
Jej ogień mocno płonie
My jesteśmy częścią światła,
Kiedy gaśnie życia płomień
Są chwile, które skrzydeł nam dodają
Serce napełnia się ciepłem i radością
DZIĘKUJĘ
To jedno małe słowo
Szybuje do nieba z naszymi skrzydłami
Tu walczy noc z duszą na ramieniu
Tu miłość czynem się staje
Człowiek jest uczniem – nauczycielem cierpienie
Wiary nam trzeba w sens istnienia
Sił nam trzeba na ogrom bólu zniesienia
Cierpienie jak ogień spala do zgliszcza
Potem serce do miłości oczyszcza
Dzień za dniem przecieka przez palce
My nie ustajemy w tej życia walce
Będziemy dźwigać życiowe ciężary
Bo najważniejszy każdy dzień podarowany!
